வாராயோ என் காதலனே..

பூக்கும் இதயத்தை
புன்னகையால் கொய்தவனே..
சேர்க்கும் கரங்கள் கொண்டு
சைகை செய்தவனே ...

பார்க்கும் இடமெல்லாம்
பாசமழை பொழிந்தவனே...
பாரே காயுதடா
பாவிமனம் நோகுதடா ..

காயா நதி போல - என்
கண்ணீரை சிந்த வைத்தாய்
காயங்கள் ஆறுமுன்னே - என்
கண்முன்னே வாராயோ ..

பூத்துத் ததும்பும் முல்லை
பொலிவிழந்து நிற்கிறது
சாய்ந்து விழுமுன்னே - என்
கண்முன்னே வாராயோ ..

தேக்கு மரமென்று - உனை
திடமாக நம்பினேனே
தேற்றுவார் யாருமின்றி
தேம்பி அழுகின்றேன்

தேயா நிலவழகி
இளந்தென்றல் பேச்சழகி - எனை
தேனின்ப வார்த்தைகளால்
எனைத் தேரேற்றி வைத்தவனே..

நீ சென்ற இடமறியேன்
என் கண்ணீரே வற்றியது
என்முன்னே வாராயோ - உன்
இன்முகத்தை காட்டாயோ ..

தவறேதும் இழைக்காதததும்
பாவை நானாவேன்
என்னுயிரே இந்நொடியே
என்னருகே வாராயோ...

என் உடலோ நலிகிறது
என் உயிர் போகத்துடிக்கிறது
உனைக்காணும் நாள்வரைக்கும்
என் உயிர் போகமாட்டாது ...!